cok zor bir donem gecirdik, gecirmeye devam ediyoruz.. 

Bahadir'i simdiden cok ozledik..

Bahadir gercekten nefis tatli bi insandi. Bi kere somurtup terslik yaptigini gormedim. Cok mutlu bi insandi.. Hep gulumseyen ve gulumseten bi kisiydi..

Bahadiri kaybettik. Uzerinden neredeyse 15 gun gecti.

Gercek gibi degil. 

Kabul etmek cok zor.

bu gunler garip gunler..

makro olaylar ust uste gelisiyor.

sok sok sok! flas flas flas!

abim askere gitti.. uzun donem..

ben neredeyse isi birakmak uzereyim..

hastane, cenaze atmosferi.

ve tahammul edilemez oldugunu tahmin ettigim acilar kucaga dustu, bogazda dugumlendi, kelimeler kifayetsiz kaldi.

ama insan garip iste

gercekten sayin sezyumun da dedigi gibi 'mutlu olmaktan baska yapacak birsey var mi, yok. yani var da, yok..'

boyle bir birakmislik icindeyim.

ve bugunlerde burada 'determinizm' yok.

guzel seyler de oluyor elbette.

yegenimi reklam cekimi finaline goturen annemin ve babamin, olayin detaylarini bana anlatirken duyduklari heyecan ve yuzlerindeki gulumseme..

sirkette degisen masa yerleri ve benim yeni yerimin super sote olmasi.

moda'ya tasinma planlarim..

gece barda otururken yan masamizda beliren sokak muzisyenleri..

yazin gelmesi, ciceklerimin acmasi, kedim Pampis hanimla uyurken ne kadar mutlu oldugum..

tatil planlarimiz..

guzel sarkilar..

bugunler de boyle gunler iste..

bir ordayiz bir burda

hayaller ortasinda..